Dagboek van Billy

Dag 2

Lief dagboek,

Na een goede nachtrust van 9 uurtjes was het tijd om de dag goed te beginnen. Ei, spek, koffie en brood - let’s go!

09:30 we vertrokken naar het hockeyveld In Gibraltar, na een onstuimig ritjes met een hoop gehobbel kwamen we bij de grens aan. Alle paspoorten naar voren gesmeten, behalve de bestuurder. Die mocht hem nog even achteruit de bus halen. Onze angst groeide, was dit verdacht? Worden we apart genomen. Eenmaal aan gekomen bij de Douane man van Spanje, ik moet zeggen; 9 paspoorten controleren in 10 seconde, vond ik wel echt indrukwekkend. Daarna vroeg die is iedereen Nederlands? En of wij allemaal een paspoort hadden. Poort 1-uit was in de pocket. Op naar Poort 2 - hier werd niet gekeken maar alleen de opmerking gevraagd ook Hockey? Hatseflats, we mochten door. De andere auto werd door de douane man met een ijzere gezicht en een vinger beweging van ruim 0,5 cm verder verwezen Gibraltar in.

Eenmaal in Gibraltar was hetgeen dat opviel toch wel de berg/rots die daar een beetje gek staat. Alsof er een of andere rijke gast ooit zei: “doe mij maar een bergje hier, lijkt me wel enig”.

Na wat kruip en sluip routes kwamen we aan bij het hockeyveld. Deze werd net voor ons bewaterd, manier waarop is discutabel maar enfin het werkt daar gaat het om! Tijd om training 1 af te werken, 2 uurtjes afzien en genieten van de landingsbaan strak aan het veld. Wel tof om eens mee te maken.

Na de training hadden we 3 a 4 uurtjes om downtown Gibba te checken, ff flexe praat. Hier hebben we op 5 man na lekker fish-and-chips gegeten, beetje vettig maar best oké. Na 10x de vraag of we geen bier wouden hebben we besloten na het eten maar even rond te lopen. In 1 zin Gibraltar samengevat; “schattig winkel straatjes, voor de rest oogt het een beetje als een Monaco voor minderbedeelden.”

Om half 5 moesten we weer bij de club zijn om de wedstrijd te spelen. We staan rustig te kletsen en te kijken naar trainende kinderen en leuke moeders. Land er ineens een dikke Lockheed C130 Hercules. Wij allemaal uitbundig en onder de indruk, die kids boeide het gewoon niet, onbegrijpelijk.

Na een korte duidelijke bespreking met een troef (die niet benoemd mag worden) begonnen we de wedstrijd vol goede moed.

Na 2 kwartjes in de ondergaande zon en 2 in het schemer werd er gewonnen met 0-4! Je zag toch wel dat we wat moe waren maar desalniettemin 3 punten vanuit Gibraltar meegenomen, Hulde! Sebba is verkozen tot MVP met twee goals. Andere doelpunten kwamen van Patty en Tim

Nu terug naar La Casa en eten maken en een biertje om ons voor te bereiden op het avontuur dat ons donderdag te wachten staat.

Na weer een gezellige avond is het tijd om wederom me oogjes te sluiten. Moet wel zeggen ik ben wat stijfjes van vandaag en voel me spieren wel. Wekker staat om 07:00 dus voor nu slaap lekker!

Xx Billy

P.s.

Weetje! Hockey:

Gibraltar heeft zich nooit voor de Olympische spelen of Wereldkampioenschap geplaatst met hockey, wel hebben ze meegedaan met het Europese Kampioenschap in 1978. Hier zijn ze 12e geworden van de 12.